Yakın zaman önce yapılan bir anket, çalışanların üçte ikisinin, 2035 yılına kadar, işçilerin vücutlarına insan performansını yükselten mikroçipler taktırmış olmaları halinde iş piyasasında daha avantajlı olacağına inandıklarını gösteriyor.
Teknolojik olarak geliştirilmiş insanlar bilim kurgu alanında zengin bir tarihe sahipler ama gerçek hayat siborglarının neye benzeyecekleri ve çoktan var olup olmadıkları hakkında birçok soru bulunuyor.
2017 yılında, bir robot teknolojisi araştırmacısı ve posthümanizm meraklısı olan Kevin Warwick, insan geliştirme teknolojilerini inceledi. Warwick
posthümanizmi, insan becerilerini geliştirip insan standartlarının üzerine
çıkarmak için, vücuda kalıcı veya yarı kalıcı makina parçaları yerleştirmek olarak tanımlıyor.
1998 yılında, kendisine bir radyo frekansı ile tanımlama cihazı (RFID)
yerleştirilen ilk insan olan Warwick, insanların çipleri anahtarlar, kredi kartları veya pasaportlar olarak kullanabildiği bir gelecek hayal ediyor. Warwick spesifik olarak iş yerlerinde mikroçip kullanımı konusunu ele almasa da, insanların kimsenin bu tür bir teknolojiyi onlara dayattığını hissetmek istemediğini belirtiyor ve teknolojinin bir kolaylık sağlayacak gibi görünmesi halinde insanların bunu gönüllü olarak kabul edebileceğini ileri sürüyor.
Çalışanların Yüzde 57’si Çip Taktırmaya Gönüllü
Mikroçiplerin dışında, Warwick deri altına yerleştirilen ve insanların dış
sensörler tarafından toplanan bilgileri “hissetmesine” olanak tanıyan
mıknatıslar gibi, insan algısını genişletmeyi amaçlayan teknolojileri de inceliyor.
Warwick’in incelediği en gelecek vaat eden ve potansiyel olarak da en
rahatsızlık verici olan türdeki teknoloji, kullanıcıların beyinlerine bağlanan bir dizi mikroelektrotu içeriyor. Bir kez daha, Warwick bu teknolojiyi de denedi ve başarılı bir şekilde ultrasonik sensörlerden bilgi aldı ve nöral sinyalleri kullanarak harici objeleri kontrol etti.
Neticede, Warwick çok güçlü bilgisayarlar ve insan beyinleri arasındaki kusursuz bağlantılar yoluyla, insan becerilerinde meydana gelecek büyük bir dönüşümü hayal ediyor. Bu şu anda gerçeklikten çok uzak görünüyor. Ama işverenlerin çalışanlardan kendilerini işleri için ne derece değiştirmesini isteyebileceği, bizim karşı karşıya kalabileceğimiz en büyük sorulardan birisi olabilir.
Mikroçipli işçilerin avantajlarını değerlendirildiği aynı ankette, çalışanların yüzde 57’si bunun güvenli olduğunu hissettiği takdirde çip taktırmaya gönüllü olacağını söyledi. Aynı şeyi söyleyen iş liderlerinin oranıysa sadece yüzde 31’de kaldı.
Orijinal makale: JStor
